«خون» در ذات خودش نه مقدس است نه نامقدس. ارزش و تقدس آن وابسته به این است که صاحب خون، در راه اعلای انسانیت، کلمه توحید و در راه حفظ عزت، خونش ریخته شود که در چنین وضعیتی، رنگ تقدس می‌گیرد؛ در غیر آن صورت اگر بیهوده ریخته شود، فقیهان اسلام، آن را از جمله «نجاسات» شمرده اند که فرقی ندارد این «خون» در حسینیه و زیارتگاه و مسجد ریخته شود یا در میادین و بیابان‌ها در هر صورتش، نجس است. حادثه عاشورای سال 61 که رقم زنندگان آن، برای حفظ عزت و دیانت و شرافت شان، ریخته منبع
درباره این سایت